Alışkanlıklarından
vazgeçmek dediğin,
Belki
de elinden düşürmediğin telefonu bir kenara bırakmakla başlar,
Belki
de sevdiğin bir şarkıyı duyduğunda radyoyu kapatmakla…
Bu
bir kaçış diye rahatsız olsa da yüreğin,
Kendine
doğru gidiştir belki de.
Bu
yüzden ve her şeye rağmen,
Mutlu
olmalı ellerin.
Koyacak
yer bulamayıp da ya da tutacak bir el,
Ceplerine
koyduğun için.
29
Ekim 2010. Şanlıurfa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder